Bu da Benim Hikayem
Herkesin pekçok hikayesi var. Benim de mesleki hikayem sanırım ortaokula dayanıyor 😅 Küçükken hep elime tarak alıp şarkı söylerdim dermiş gibi ben de 5.sınıfta psikolog Haluk Yavuzer kitapları okumaya başlamıştım. Bir dönem kişisel gelişim kitapları ile herkese her istediğimi yaptırabileceğimi bile düşünüyordum 🤣
Lisede herkes voleybol oynarken ben öğretmenin kızı ile oyun oynamayı seçiyordum🤗
Çocuklar benim için hep ilgi çekici, şaşırtıcı ve eğlenceli geldiği için Tıp fakültesi 3. sınıfta çocuk psikiyatrisi seçmeye karar vermiştim. Bitirmeye yakın çocuk psikiyatrisi dışında pek bir alternatifim yoktu. Asistanlık,uzmanlık derken her zaman hem hobim hem de mesleğim olduğu için kendimi çok şanslı hissettim. Ta ki uzmanlığıma kadar… Çalıştığım devlet hastanesinde hastalara verilen sürenin en fazla 20 dk olması, hasta yoğunluğunun artışı giderek işimi istediğim gibi yapamadığımı düşünmeme neden oldu. Başka pekçok neden olsa da en önemlisi idealimin peşinde gitmekti. İşte bu nedenle istifamı verdim. Yakın zamanda kendi kliniğimde çocuklarla bulaşacağım.
Çok hikayeler duydum, çok güzel çocuklarla karşılaştım. Hepsinden de çok şey öğrendim. Karşılaştığım ve ilişki kurduğumuz tüm aileler ve çocuklara minnettarım. Umarım işe yarayabilmişimdir…
Şimdi yeni bir sayfa zamanı. İnşallah hayırlı olur 🤗
